Για Μια Γυναίκα Πρόσφυγα, το να Μπορεί να Δουλεύει Είναι το Παν
Ονομάζομαι Sama. Γεννήθηκα στο Ιράν και έκανα σπουδές πάνω στο κέντημα. Στην πατρίδα μου εργαζόμουν από το σπίτι, προωθώντας τα προϊόντα μου στην αγορά.
Όταν ήρθα στην Ελλάδα, έψαξα αμέσως να εργαστώ, αλλά δυσκολεύτηκα πολύ. Δεν ήξερα τη γλώσσα ούτε είχα κύκλο γνωριμιών, οπότε μου ήταν αδύνατο να προωθήσω τη δουλειά μόνη μου. Τότε έψαξα να κεντήσω για άλλα καταστήματα, αλλά οι θέσεις που μου προσφέρθηκαν, δεν άξιζαν. Ο όγκος της δουλειάς ήταν τεράστιος, ο απαιτούμενος χρόνος για να ολοκληρωθούν λιγοστός και τα χρήματα μηδαμινά.
Αφού εκπαιδεύτηκα και στη ραπτική, ξεκίνησα να εργάζομαι στο Rain Lab. Είναι υπέροχο γιατί όχι μόνο σχετίζεται με τις σπουδές μου, αλλά βρίσκομαι σε ένα όμορφο εργασιακό περιβάλλον, με ωραία ατμόσφαιρα και συμπεριφορά από τους συνεργάτες μου. Ακόμα θυμάμαι την πρώτη φορά που μπήκα στο Rain Lab και ένιωσα τη ζεστή ατμόσφαιρα.
«Με το εισόδημά μου θα μπορέσουμε να ζήσουμε με τον άντρα μου σε δικό μας διαμέρισμα»
Για μια γυναίκα πρόσφυγα -όπως εγώ- το να μπορώ να δουλεύω είναι το παν! Με το εισόδημα που κερδίζω, νιώθω δυνατή και ανεξάρτητη. Δεν στηρίζομαι σε φιλανθρωπίες για το φαγητό μου ή άλλα αγαθά, τα οποία κρίνονται από άλλους για το αν είναι προτεραιότητα ή όχι για εμένα, που είμαι πρόσφυγας.
Σήμερα μένω με τον σύζυγό μου σε ένα διαμέρισμα, από το οποίο μας ανήκει μόνο ένα δωμάτιο. Οι υπόλοιποι χώροι είναι κοινοί και επικρατεί πολυκοσμία. Είμαι πολύ ενθουσιασμένη που μπορώ πλέον να μαζέψω χρήματα, ώστε να νοικιάσουμε το δικό μας διαμέρισμα και έτσι να αποκτήσουμε ιδιωτικότητα και ηρεμία.
Αγαπώ την Ελλάδα και την αισθάνομαι σαν δεύτερη μαμά-πατρίδα.
